„Dusza tańca” to tłumaczenie rdzennego chińskiego terminu (yun), który najlepiej można opisać jako szczególny stan wewnętrzny. Powstaje przez połączenie czegoś na podobieństwo kulturowego DNA lub ducha narodowego, którego Chińczycy mają we krwi, oraz dziedzictwa 5000 lat chińskiej cywilizacji. Dusza tańca determinuje wewnętrzny stan, oddech, intencje, indywidualną aurę oraz głębię emocjonalnej ekspresji. W gruncie rzeczy ten stan przewodzi formie, tak że jest ona nim nasycona
„Dusza tańca” w chińskim tańcu klasycznym łączy wiele elementów. Na przykład „trzy okrężne ruchy” tworzą podstawę dla kierunku ruchu, podczas gdy talia służy za oś dla m.in. wznoszenia i opuszczania tułowia wraz z oddechem, dla skłonów i odchylania w tył tułowia po przekątnej, dla obrotów do wewnątrz i na zewnątrz klatki piersiowej oraz dla ruchu samej klatki piersiowej. Te podstawowe elementy wzbogacają chiński taniec klasyczny o niesamowitą ekspresję oraz rozległy potencjał twórczy. Dzięki temu może on zarówno zręcznie zobrazować codzienne zachowania, jak i idealnie wyrazić głęboką wewnętrzną przemianę stanu emocjonalnego człowieka.
