Kultura i sztuka okresu partii komunistycznej

Każdy system polityczny czy system władzy posiada wartości ideologiczne, na których się opiera. Na przykład, Dong Zhongshu (II w p.n.e.), pomógł stworzyć system prawny, który wymagał od władców i urzędników, aby dobrze znali wartości i zalety wynikające z podążania za naukami konfucjańskimi. Egzaminy ze służby cywilnej zostały stworzone po to, aby sprawdzić charakter moralny potencjalnych urzędników, i stały się głównym czynnikiem decydującym czy dany człowiek mógł objąć określone stanowisko.

"Wszyscy ludzie są równi" i "prawa naturalne" są wartościami ideologicznymi, które podtrzymują systemy rządów demokratycznych. Prawa jednostki i wolność stanowią fundament dla wielu z tych społeczeństw.

W przypadku Komunistycznej Partii Chin, jej ideologia marksistowsko-ateista utrzymuje, że ​​ludzie muszą "walczyć z niebem, walczyć z ziemią, walczyć ze sobą nawzajem", ideologia koncentruje się na "walce klasowej". Jako swojego największego rywala uznaje tradycyjną kulturę chińską, która jest głęboko zakorzeniona w buddyjskim i taoistycznym światopoglądzie.

Ponadto, partia komunistyczna uzyskała władzę w wyniku brutalnej rewolucji i nie ma legitymacji rządu wybranego w wolnych wyborach, a jej wartości nie mają nic wspólnego z demokratyczną kulturą Zachodu. Tymczasem wraz z upadkiem Związku Radzieckiego, ideologia komunistyczna straciła swoją zasadność, a partia spędziła dziesięciolecia na niszczeniu chińskiej kultury. Tym samym konieczne dla jej przetrwania stało się stworzenie swojej własnej kultury - obecnie wielu Chińczyków odnosi się do tego, jako do "Kultury Partii".

Przez tysiące lat, tradycyjne formy sztuki, takie jak muzyka i taniec, były elementem chińskiego życia. Za ich pośrednictwem wyrażano dobroć, piękno, i wiele innych wartości. Ale dzisiejsza sztuka rodząca się w Chinach jest przesiąknięta komunistyczną doktryną partyjną i jest to widoczne bezpośrednio, jak i w przesłaniach.

Partia odkryła, że tradycyjne motywy może zastąpić własnymi ideologiami o przemocy. Tym sposobem włączyła sztukę do grona silnych narzędzi propagandy. Ostatecznym celem jest zastąpienie resztek tradycyjnej kultury chińskiej egzystujących w umysłach ludzi "kulturą partii", tym samym zapewniając reżimowi utrzymanie się przy władzy.

Misją Shen Yun jest przywrócenie do istnienia autentycznej i oryginalnej tradycyjnej chińskiej kultury i sztuki. Na scenie, występy Shen Yun przywołują owe tradycyjne wartości, które przez wiele pokoleń podtrzymywały i tworzyły prawdziwą chińską kulturę. Samo ukazanie owego utraconego dziedzictwa i jego wartości, w jednej chwili, na zasadzie kontrastu, demaskuje partię komunistyczną i jej ideologiczną walkę.

Dlatego właśnie partia komunistyczna obawia się Shen Yun, jak również z tego powodu przedstawienia tego typu nie mogą być wystawiane w dzisiejszych Chinach.