Hu lub dworska podkładka

Czym są te przedmioty przypominające długie płaskie łopatki, które czasami podczas przedstawienia Shen Yun trzymają w ręce tancerze grający role urzędników sądowych? To dworskie podkładki do sporządzania notatek. Nie są podobne do dzisiejszych, których używa się podczas spotkań biurowych do sporządzania zapisków czy memo dla szefa – w tym przypadku cesarza.

Tę smukłą tabliczkę – podkładkę do notatek – nazywano hu, a urzędnik państwowy podczas zebrania u cesarza często trzymał hu obiema rękami. Dworzanie używali hu, aby spisywać polecenia cesarza lub memoranda.

Liji (Zapiski o obyczajach) zawierają bardzo precyzyjny opis hu. Materiał, z jakiego wykonano podkładkę: jadeit, kość słoniowa lub bambus, odzwierciedlał rangę urzędnika, który jej używał. Musiała mieć dokładnie dwie stopy i sześć cali długości, trzy cale szerokości (wg starożytnej chińskiej miary „stopa” miała około 23 cm, czyli była o około 7 cm krótsza niż obecnie).

Podkładka miała kształt prostokątny, z szeroką górą i wąskim dołem, lub okrągły na górze i prostokątny na dole. Była też nieco zakrzywiona od góry do dołu.

Popularność hu dobiegła końca w czasie panowania dynastii Qing (1644-1911/12), gdy zwyczaj jego używania porzucili cesarze mandżurscy.

Jednakże pamięć o hu nadal jest żywa nie tylko w tańcach Shen Yun, lecz także w tradycji taoistycznej, która opowiada o nieśmiertelnych uzbrojonych w hu – magiczne narzędzie.