Chińskie legendy często opisują postacie niosące tykwy. Boscy lekarze używali ich podczas leczenia pacjentów. Tieguai Li, jeden z taoistycznych Ośmiu Nieśmiertelnych, zawsze nosił przewieszoną przez ramię złotą tykwę. Również ekscentryczny mnich Ji Gong nigdy nie pozwalał, by opuściła go tykwa z winem. Pijanego mnicha Lu Zhishena zagrano w 2011 roku w jednym z epizodów przedstawienia Shen Yun. Mnich miał przypiętą do bioder tykwę. Chang'e, którą przedstawiono w jednym z numerów Shen Yun w 2007 roku, napiła się z tykwy magicznego eliksiru i dzięki temu przeniosła się na Księżyc.
Tykwa to rodzaj rośliny pnącej z rodziny dyniowatych, do której należą również kabaczek i melon. Świeże tykwy są pokryte twardą zieloną skórą i są jadalne. Starsze tykwy mają złotożółty odcień. W starożytności tykwy były używane jako naczynia na różne sypkie substancje albo jako wazony. Służyły również za pojemniki na wodę, medykamenty i alkohol. Butelki z tykwy potrafią zachować właściwości smakowe wina przez bardzo długi czas. W starożytnych księgach medycznych zapisano, że wino z butelki tykwowej może złagodzić stany zapalne, poprawiać wzrok i wspomagać trawienie.
W feng shui uważa się, że tykwy mają moc odganiania złych duchów. Chińskie słowo „tykwa” brzmi „hu lu” i jest homofonem słów „ochrona” i „szczęście”. To może być przyczyna, dla której starożytni uważali tykwy za talizmany przynoszące szczęście i wieszali je na futrynach drzwi lub nosili ze sobą, by odpędzały zło.
